چگونه داستان زندگی خود را بنویسیم

هر کس داستانی دارد. چه بخواهید نوشته‌های خود را بنویسید تا با فرزندان و نوه‌ها به اشتراک بگذارید، به امید انتشار یا فقط برای خودتان، نویسنده ژان هستینگز آردل نکاتی را برای شروع ارائه می‌کند. آردل به مدت 15 سال خاطره نویسی را تدریس کرده است. مقالاتی در مورد زندگی او در مجلات ادبی، مجلات، روزنامه ها و در گلچین "الماس ها بهترین دوست یک دختر هستند" منتشر شده است. علاوه بر این، کتاب غیرداستانی او با عنوان «شکست به بیسبال: زنان و سرگرمی ملی» در فهرست پرفروش‌ترین‌های لس‌آنجلس تایمز قرار گرفت.

"هر فردی روایتی از زندگی خود دارد - داستان شخصی خود. آردل می‌گوید: «این ارزش عمیقی دارد، و ارزش آن را دارد که برای شروع کمی فکر و برنامه‌ریزی کنیم.»

 

 

شروع کنید به نوشتن

در آغاز، مهمترین چیز نوشتن، نوشتن، نوشتن است. آردل می‌گوید: «اولین پیش‌نویس آشفته‌ای بنویسید – هر چیزی را که می‌توانید به خاطر بسپارید در آن قرار دهید. "بعد از اینکه اولین پیش نویس خود را روی کاغذ آوردید، کمی با آن سرگرم شوید."
در اینجا چند نکته از او برای لذت بردن از نوشتن شما آورده شده است:
از تکنیک هایی برای کاهش استفاده از اول شخص مفرد استفاده کنید - آن "من" قادر مطلق که می تواند در نوشتن خاطرات بسیار خسته کننده شود.
برای انجام این کار، صحنه ها را تنظیم کنید، از دیالوگ (از جمله افکار داخلی) استفاده کنید، لیست ها را درج کنید و افراد دیگر و حتی حیوانات خانگی را وارد داستان کنید.

 

باز خوردهای مختلف را پیدا کنید

هنگامی که مطالبی برای کار با آن دارید، احتمالاً می خواهید نوشته خود را بهبود بخشیده و اصلاح کنید. گروه های نوشتن می توانند مکان بسیار خوبی برای انجام این کار باشند. گروه‌های نوشتاری کم‌هزینه یا رایگان را اغلب می‌توانید در کتابخانه محلی، محل عبادت، کتابفروشی یا از طریق یک دوره آموزش مداوم پیدا کنید.

آردل می گوید: «نوشتن در یک گروه شما را مسئول نگه می دارد. «نوشتن ساده‌ترین کار دنیاست که می‌توان آن را به تعویق انداخت. دانستن اینکه ساعت 7 بعد از ظهر ملاقات خواهید کرد. هر چهارشنبه به شما کمک می کند بنویسید. کارگاه‌هایی که در طول زمان به هم می‌رسند، واقعاً می‌توانند پیوندهای نزدیکی را بین نویسندگان ایجاد کنند.»

 

Ardell پیشنهادات زیر را برای استفاده حداکثری از کارگاه نویسندگی ارائه می دهد:

او می‌گوید: «من فقط دو قانون در کارگاه‌هایم دارم. «یک، آنچه را که در کلاس می شنوید محرمانه نگه دارید. دوم، ایده‌های سازنده‌ای در مورد اینکه نویسنده چگونه می‌تواند کار خود را بهبود بخشد ارائه دهید - یک عبارت روشن‌کننده، انتخاب کلمه دقیق‌تر - اما بدون قضاوت درباره انتخاب‌های زندگی دیگران.

بسیاری از ما به سختی می‌توانیم حقایق را بدون نگرانی در مورد اینکه دیگران در کلاس درباره ما چه فکری می‌کنند، بیان کنیم. اگر خود را در یک جشنواره شایعات یا لانه منتقدان جوان می بینید، کارگاه دیگری را پیدا کنید - کارگاهی که احساس پذیرش بیشتری داشته باشد.

در یک کارگاه، بازخوردی در مورد نوشته خود دریافت خواهید کرد. برخی از پیشنهادات مفید خواهند بود، اما برخی دیگر ممکن است تصمیم بگیرید که نادیده بگیرید. آردل می گوید: «به یاد داشته باشید که شما نویسنده داستان خودتان هستید. "نویسنده" و "مرجع" ارتباط نزدیکی با هم دارند - شما مسئول میزان و آنچه می گویید هستید."

 

خروجی نهایی نویسندگی

«این روزها با خودنشر، انتظار انتشار در واقع کاملاً واقع بینانه است. آردل می‌گوید آنچه دشوار است، دریافت دستمزد برای آن است. انتشار خود ممکن است انتخاب خوبی برای کسانی باشد که مایلند محصول نهایی برای به اشتراک گذاشتن با خانواده و دوستان خود داشته باشند.

اگر به‌دنبال انتشار پولی هستید، آردل پیشنهاد می‌کند با قطعات کوچک‌تری از داستان خود شروع کنید. او توصیه می‌کند: «انتشار گزیده‌ها راه خوبی برای نفوذ به چاپ است: یک مقاله 700 یا 1500 کلمه‌ای درباره جنبه خاصی از زندگی شما، که می‌تواند در مجلات، روزنامه‌ها و رسانه‌های آنلاین ظاهر شود.

هدف نهایی شما هر چه باشد، نوشتن در مورد زندگی شما می تواند سرگرم کننده، مفید و حتی درمانی باشد!

 منبع: +